Zima 2009

Keita Ibuki jest licealistą, mieszkającym samotnie. Jest zamknięty w sobie i nie wykazuje chęci zawierania bliższych znajomości z innymi ludźmi. Jedyną bliską mu osobą jest jego przyjaciółka z dzieciństwa, Akane, która pomaga mu i stara się nim opiekować w miarę swoich możliwości. Któregoś wieczora głodny Ibuki zatrzymuje się na porcję dobrego, japońskiego ramenu. Wtedy właśnie poznaje dziewczynę, Kuro, która zmęczona i głodna, chciała zjeść porządny posiłek. Pech chciał, że jej stan finansowy był wprost nieproporcjonalny do wielkości jej apetytu. Problem rozwiązuje główny bohater, fundując jej posiłek. Okazuje się, że owa dziewczyna zaskakująco dużo wie na temat dziwnych przypadków spotykania przez ludzi ich idealnych sobowtórów. Rozmowa zostaje jednak przerwana w chwili, w której Kuro obrywa w głowę kijem baseballowym od nieznajomego mężczyzny…

Aby znaleźć sposób na uratowanie kraju Pokotas Taforashia, który został zapieczętowany przez Rezo, Lina i jej grupa szukają słoika Hellmasters, w którym Czerwony Kapłan umieścił swoją duszę po śmierci. Zelgadis jest gotów zrobić wszystko, aby zdobyć słoik za przemianę z powrotem w człowieka, podczas gdy Zuuma knuje zemstę i wykonuje zadanie polegające na zabiciu Liny Inverse. Wciąż wielką tajemnicą dla niej i innych jest to, do czego dąży Xellos w tej bitwie.

Touya Fujii ma 20 lat. Studiuje. Jest typem człowieka nieśmiałego, ale ma jakimś cudem powodzenie u ładnych dziewczyn. Upatrzył sobie cichą Yuki Morikawę, która miała to szczęście, iż umożliwiono jej start kariery gwiazdy pop. To niestety oznacza, że Touya nie będzie mógł widywać się z Yuki, chyba że otwarcie wyjawi jej swoje uczucia. Ona, mimo że dano jej wspaniałą szansę, ma problemy z zazdrosnymi koleżankami z agencji. Jest z ich strony narażona na złośliwości, jednak ma za sobą wsparcie Riny Ogaty, siostry producenta, która sławą właśnie zaczyna się rozkoszować.
Zainteresowane Touyą są też dwie koleżanki ze studiów. Misaki Sawakura lubi poezję i gotowanie. Razem z Touyą i Yuki dojeżdżali do liceum tą samą linią komunikacyjną. Jest jeszcze Haruka, która niedawno straciła brata, świetnie zapowiadającego się tenisistę. Sama też bardzo dobrze grała, ale od jego śmierci ani razu nie sięgnęła po rakietę.